równania pola
Encyklopedia PWN
pole fizyczne pośredniczące w oddziaływaniu elektromagnetycznym (oddziaływania fundamentalne);
pole fizyczne, pole wielkości fizycznych,
wielkości będące funkcjami punktów przestrzeni i in. parametrów (np. czasu), które charakteryzują p.f. lub właściwości ośrodka ciągłego.
równanie różniczkowe pierwszego rzędu wyrażające zasadę zachowania wielkości fiz. (zachowania prawa) w mechanice ośrodków ciągłych, elektrodynamice i in. teoriach pola;
stochastyczne równanie opisujące ruch cząstki w polu zewn. potencjału z dodanym członem szumu (tzn. z dodatkową niezwykle szybko fluktuującą siłą reprezentującą oddziaływanie środowiska na cząstkę);
sinusa–Gordona równanie, sinusowe równanie Gordona,
fiz. nieliniowe równanie różniczkowe cząstkowe postaci ∂t2v − ∂x2v = sinv, występujące w geometrii, teorii równań różniczkowych i klas. teorii pola (gdzie opisuje m.in. dyslokacje w kryształach).
Tomonagi–Schwingera równanie
fiz. jedno z równań kwantowej teorii pola, będące relatywistycznym uogólnieniem równania Schrödingera zapisanym w podejściu S. Tomonagi.
[r. t. szuınera],
